Donderdag 19 januari - Chiang Mai

Vanmorgen werden we rond 7 uur gewekt door een bel die we hoorde gaan. Het geluid leek op dat van een gong. Later bleek dat dit een teken was dat het ontbijt klaar stond. Wisten wij veel, wij waren blij dat we weer een keer uit konden slapen en geen wekker hoefde te zetten. Rond half negen zijn we naar beneden gegaan en hebben we ontbeten in het super schattige restaurantje beneden bij ons hotel. Het is heel kleinschalig, er staan misschien 6 tafeltjes in totaal en alles is van hout gemaakt. We konden bij het Thaise vrouwtje in de keuken aangeven wat we als ontbijt hadden gewild. Rens koos voor pancakes en ik koos voor een omelet. Naast de keuken stond een grote tafel, waar van alles op stond. Brood (en een broodrooster), fruit, yoghurt, koffie, thee en verse fruitsap.

Na het ontbijt zijn we lekker aan het zwembad gaan zitten met een boekje en natuurlijk de iPad zodat we de laatste hand konden leggen aan het verhaal dat hiervoor online is gekomen.

Om half vier zijn we door de eigenaar van het hotel naar de 'cookery school' gebracht. Eerst hebben we even moeten wachten op de anderen die in onze groep zaten; een stel uit New York, waarvan zij dokter was en hij bij een bank werkte, en een plus size model uit Israël (nou model, ze leek eerder op een walvis in een bloemetjes jurk). Toen iedereen er was, zijn we achterin een truck naar een lokale markt gebracht om nog wat ingrediënten te kopen voor de maaltijden die we gingen bereiden. Hier kregen we uitleg over alle ingrediënten omdat veel daarvan typisch Thais zijn en we die in Nederland helemaal niet kennen. Gember, koriander en knoflook zijn wel hetzelfde, maar ze maken hier bijvoorbeeld gebruik van de 'elephant ear mushroom' (heel pittig en ziet er uit als koraal) en hele lange groene bonen wat in het Thais klinkt als 'fuck you' maar waar ik de goede spelling niet van weet. Ook hebben we het verschil geleerd tussen verschillende pepers en hoorden we dat er in de Thaise keuken weinig tot geen gebruik gemaakt wordt van zout maar dat ze visolie en oestersaus gebruiken om het op smaak te brengen.

Bij aanvang hebben we op een briefje mogen aankruisen welke gerechten we graag wilde gaan maken. En ook niet al te onbelangrijk, we mochten onze zelfgemaakte gerechten ook opeten! Het eerste gerecht dat we gemaakt hebben was 'Phad Thai', het gerecht dat we de eerste dag in Bangkok op straat hadden gegeten. Het is super makkelijk en snel om te maken, en het is zooooo lekker. Wat ons verbaasde, was dat er gedroogde mini garnaaltjes in zitten en stukjes tofu. Dit hadden we helemaal niet gemerkt toen we dit aten in Bangkok. Is maar goed dat ik het niet van tevoren wist, want dan had ik het waarschijnlijk nooit gegeten. Wat de boer niet kent...

Het tweede gerecht dat we maakte was 'Tom Kaa Gai', kip in kokosmelk (soep). Rens en ik vonden dit gerecht het minst lekker van alle gerechten die we gemaakt hebben, omdat er naar onze mening weinig kokos smaak aan zat en de koriander en gembersmaak heel erg overheerste.

Het derde gerecht dat we maakte was een loempia, en wat was die lekker zeg! We waren erg benieuwd hoe je dit zou moeten vouwen, maar eigenlijk stelt dat ook vrij weinig voor. Na het vullen en vouwen, hebben we allebei twee loempia's gebakken ik een wok met palmolie tot de loempia bruin van kleur was. Deze hebben we opgegeten met zelfgemaakte chilisaus.

Laatste gerecht was 'Gaeng Keanu Waan Kai', groene curry met kip. Hier gingen heel grove groenten en specerijen in (hele bessen en blaadjes) waardoor wij het niet een gerecht vonden om nog eens thuis te maken. Het 'plussize model' dat naast ons zat, vond zo te zien alles lekker. Wilde van iedereen proeven en bood ook aan om van haar gerecht een hap te proeven: nee danku...

Na afloop kregen we het recepten boekje mee en heeft onze 'kookjuf' ons met de truck terug naar ons hotel gebracht.

Vrijdag 20 januari - Chiang Mai

Daar zijn we weer! Een nieuwe dag in het heerlijk rustige en mooie Chiang Mai.

Vandaag hadden we het olifantenpark op de planning staan. We zijn om kwart voor negen opgehaald met, jaja: met een truck! Hierin zaten al 6 andere mensen die ook mee zouden gaan naar de olifanten. De eerste drie van dit gezelschap kwamen uit Londen; twee meiden en één jongen. Eén van deze meiden hing de gehele heenreis met haar hoofd boven een plastic zakje omdat ze de vorige avond iets te veel gedronken had. Van het andere meisje dachten we dat zij een stel was met de Engelse jongen, dit bleek later niet zo te zijn. Er was ook een meid uit Australië bij en er waren nog twee jongens uit Amerika. Die twee hadden duidelijk een overschot aan testosteron. Het kon nergens anders over gaan dan chicks, sex and lots of alcohol. Het ene verhaal was nog meer 'faaaaantaaaaastic' (op z'n Amerikaans hè) dan de andere. Wel leuk, want wij konden alles verstaan wat zij zeiden, maar zij niet wat wij zeiden; ideaal!

De rit naar het olifanten park dat 'into the wild' heette, duurde zo'n 1,5 uur. Tussendoor stopte we een keer bij een lokale markt zodat iedereen even rond kon kijken en de chauffeur nog wat ingrediënten mee kon nemen voor de lunch. Het laatste stuk van de rit was heel erg stijl en ontzettend hobbelig. Wij achterin die truck met zijn achten, stevig vasthoudend aan de stangen boven en naast ons.

Het gebied waar we uitkwamen was volledig groen. We stapten over een bamboe bruggetje en liepen meteen langs de drie olifanten waar we later mee op pad zouden gaan.

Het begon met een stukje uitleg over het verblijf van de olifanten en hoe we straks de olifanten moeten voeren. We kregen ieder een jutte schoudertasje vol met bananen. Als we de olifant(en) dan een banaan wilden geven, moesten we 'bon' zeggen. Dan zou de olifant zijn bek open doen en de banaan opeten. Ja, daar had de meneer wel gelijk in, de olifant deed inderdaad zijn bek open als je 'bon' zei. Maar als je niks zei en je lette even niet op, dan zat zo zijn hele slurf om je jutte tasje heen gevouwen zodat ie alle bananen in één keer te pakken had. Het is eigenlijk best bizar hoe zo'n beest zijn eten pakt met zijn slurf en het vervolgens in zijn bek doet. Hij wringt als het ware met zijn slurf om de tak heen en trek er dan hard aan. Bij kleine dingen zoals een banaan kan hij met de top van de slurf de banaan 'grijpen' alsof het zijn duim en wijsvinger is. We merkten dat we nog en beetje terughoudend waren. De olifanten waren groot en erg nieuwsgierig. Als ze met hun slurf bij ons in de buurt kwamen, was dat ineens zo'n overweldigend gevoel dat we eerder een stap terug deden dan dat we de olifanten gingen aaien. Na aan tijdje ging dit beter; we bleven staan en durfde de olifanten te aaien. De huid van zo'n beest voelt echt ontzettend stug. De haartjes op de huid zijn zo hard en lang, alsof je een jaar je benen niet geschoren hebt. De staart en oren gebruikt de olifant blijkbaar om vliegen of andere insecten mee weg te slaan, en door met de oren te flapperen schijnt hij aan te geven dat ie zich prettig voelt. Of dit waar is weten we niet, we bleven voorzichtig.

Na het voeren van de bananen en een stukje met de dieren te hebben gelopen, zijn we terug naar onze hut gegaan. De hutten in dit 'park' staan op hoge houten palen en worden bewoond. De mensen die hier wonen zorgen voor de olifanten. We kregen toen de lunch, ook verzorgd door de mensen die in deze hutten wonen. Het was een Thais gerecht, maar hoe het heet dat weten we niet. In ieder geval plak rijst met groentes en kip. Het was heerlijk. Daarbij kregen we verse watermeloen en ananas.

Na de lunch was er gelegenheid om om te kleden en gingen we met de drie olifanten richting de modderpoel om ze hiermee in te smeren. Je leest het goed; om de olifanten mee in te smeren. Ineens kreeg ik een dikke klodder op mijn schouder. Ik weet dat er inmiddels wat gezelligheids kilo's aan zitten, maar dat ik nu ook aangezien werd als een olifant...

Uiteindelijk zat iedereen van top tot teen onder de modder, en gingen we samen met de olifanten naar het naastgelegen beekje. Hier hebben we de olifanten schoongeborsteld en gegooid met water. Twee olifanten gingen zelfs languit in het beekje liggen, GEWELDIG! Soms slurpte een olifant wat water op, om het vervolgens weer weg te spuiten. Na het badderen voelde de huid van de olifanten een stuk zachter aan, en die van ons trouwens ook. Waar modder al niet goed voor is!

Toen we na een wederom 1,5 uur durende rit terugkwamen bij ons hotel, hebben we nog even aan het zwembad gezeten en zijn daarna gaan eten in het schattige restaurantje hier beneden in het hotel. De hoteleigenaar nam onze bestelling op en vroeg of alles naar wens was gegaan. Hij had de cooking school en olifantentrip voor ons geregeld. We reageerden enthousiast en vroegen of het mogelijk was om nog 2 nachten extra te boeken. De meneer had een glimlach van oor tot oor en zei dat dat geen probleem was. Hij vroeg of hij nog meer trips voor ons kon regelen, wij bedankten hem hiervoor.

Morgen gaan we langs het scooterbedrijf Aya Service en we gaan 2 tempels hier in Chiang Mai bezoeken. Welke tempels dat gaan worden weten we nog niet. De scooters reserveren we omdat we zondag met twee scooters van Chiang Mai naar Pai gaan rijden. Dit schijnt een prachtige ervaring te zijn als we andere backpackers mogen geloven.

Tot blogse!

Rens & Dominique

P.S. Foto's van deze twee dagen proberen we wederom te uploaden onder het kopje 'foto's' rechts bovenin.