Dinsdag 31 januari - Ao Nang - Koh Phi Phi

Vanmorgen zijn we uit de jungle vertrokken met een minibus richting de pier in Krabi, vanuit daar zijn we met de boot over gevaren naar het eiland Koh Phi Phi. Koh Phi Phi heeft twee eilanden, Koh Phi Phi Don, waar de hotels zich bevinden en Koh Phi Phi Leh, waar alleen de natuur te zien is maar waar geen mensen wonen.

Tijdens de boottocht konden we lekker boven op de boot zitten. Het windje zorgde ervoor dat het goed te doen was zo vol in de zon. Ideaal, tijd genoeg om de blog te schrijven die hiervoor online is gekomen. Ik kan me vervelendere 'werkplekken' bedenken. Op de boot heerst een heel relaxte sfeer. Er zitten wat mensen aan de rand met hun voeten bungelend buiten de boot, anderen zitten in een kring en spelen een spel kaarten en drinken bier. Ook zijn er mensen die gewoon een boek lezen of simpelweg op de grond liggen en hun roes uit slapen. De twee uur die de boottocht duurde, waren in ieder geval zo voorbij.

We kwamen aan bij de pier op Koh Phi Phi. Dat het toeristisch zou zijn wisten we, maar toch kwam het wel op ons af. We hadden wel van tevoren wat foto's bekeken van Koh Phi Phi, waar je mooie witte strandjes ziet met helderblauw water. Ja, het helderblauwe water dat kwam aardig in de richting, maar een strandje was er niet echt te zien. Bij de pier dreven ontiegelijk veel longtailbootjes en nog wat grote boten waar mensen (zoals wij nu) langere overtochten mee maken naar andere eilanden. Aan het begin van onze vakantie keken we nog op van een longtailbootje, inmiddels valt het ons al niet meer op. Behalve dan dat het motortje van zo'n bootje ontiegelijk veel herrie maakt en er bij het optrekken veel zwarte rook vrij komt. In Nederland wordt er met alles op het milieu gelet, hier hebben ze daar nog nooit van gehoord. Oh nee dat is niet waar wat ik zeg. Je moet wel na het poepen en piesen je toiletpapier in een plastic zakje doen en die in de prullenbak gooien. Heel goed bezig jongens, daar schie(ei)ten we echt wat mee op!

Maargoed, om nog even verder te gaan op het beeld dat we hadden van dit eiland: het valt tot nu toe een beetje tegen. Bij aankomst op de pier staan er tientallen mensen met bordjes met zogenaamd de 'mooiste' en meest 'luxe' hotels of proberen je een excursie aan te smeren. We hebben ze voor het gemak maar niet aangekeken en zijn doorgelopen tot we ons hotel tegenkwamen.

Omdat onze kamer nog niet klaar was, zijn we eerst wat gaan eten in een drukke straat. Later zijn we ingecheckt en zijn we wat rondjes gaan lopen in de buurt. Alles draait hier om toerisme. Waar je in Bangkok of Chiang Mai nog mensen zag lopen die gewoon naar school of hun werk (kantoor) gingen, zie je hier alleen mensen die een eigen kraampje of winkeltje hebben. Net als in Ao Nang lijkt de mentaliteit hier ook anders, ze zijn minder vriendelijk en behulpzaam. Ook de prijzen liggen hier dicht tegen de Europese prijzen aan, wat een groot contrast is met het midden en Noorden van Thailand.

Onderweg zagen we bij een tentje een bord hangen met een excursie die al om 06.30 uur zou beginnen. We informeerden wat deze excursie precies inhield en het sprak ons wel aan. De reden dat het zo vroeg begon, is dat we dan de grootste drukte van de dag voor zouden zijn, omdat de meeste pas om 10.00 uur beginnen. We besloten om voor morgen tickets te kopen. Ben benieuwd.

Woensdag 1 februari - Koh Phi Phi

Daar stonden we hoor, om 06.00 uur bij het tentje waar we de tickets gekocht hadden. We werden voorzien van koffie en thee, en zijn om 06.30 uur met de 8 anderen die mee gingen naar de pier vertrokken om in het longtailbootje te stappen.

We voeren richting het eiland Koh Phi Phi Leh, om als eerst Maya Bay te bezoeken. Deze baai is bekend geworden door een opname in de film James Bond. Het was dat het onderdeel was van deze excursie, maar hier hoefden wij op voorhand niet persee naartoe.

Toen we daar aankwamen stopte de man met varen en zei dat we uit moesten stappen en verder moesten gaan lopen door het water. Wat een grap, we moesten denk ik wel 100 meter door het water lopen om bij het strandje te komen. Bleek dat er zo veel rotsen in het water lagen dat de boot niet verder kon varen. Omdat we zo vroeg waren, was het nog een soort eb. We konden 2 uur rondlopen daar, en dan zou het na die twee uur vloed zijn en zouden we gewoon in de boot kunnen stappen. We hadden er een hard hoofd in, maar het bleek echt zo te zijn. Ja, ze zeggen hier wel vaker iets, maar dat moet je dan met een flinke korrel zout nemen. Wat zeg ik, neem maar een heel vaatje.

Na Maya Bay vertrokken we naar een andere baai waar ik de naam niet meer van weet. Hier kregen we de gelegenheid om rond de boot te snorkelen en nadien wat verse ananas op de boot te nuttigen.

Onder water was hier meer te zien dan op Koh Samed. We hebben niet alleen gestreepte visjes gezien, maar nu ook zwarte visjes, grote blauwe gestipte vissen en grote zee egels. Helaas was het koraal niet meer wat het hoorde te zijn. Sporadisch zag je ergens ineens een paars of rood stuk koraal, maar het merendeel was versteend en wit geworden.

We zijn hierna nog gestopt bij een Lagoon. Wederom prachtig. Het blauw/groene water in contrast met de bruine rotsen waar weer allemaal bomen tegenaan groeien, het blijft ons nogsteeds elke keer weer verbazen dat het zo mooi kan zijn. Het verveeld nooit!

Na de Lagoon voeren we langs de Viking Cave, wat dit moest voorstellen, geen idee. Maar het was een gat in een rots waar door mensen met allemaal bamboestokken was geprobeerd om iets te fabriceren waarvan wij niet weten wat het was. Kortom, gauw door naar de volgende.

En ja hoor, dit was het leukste van heel de excursie; Monkey Beach. We waren nog niet aangemeerd of er sprong al een aapje op de boot. Hij rende meteen naar achteren waar hij een plastic tasje pakte met afval van etenswaren. Hij griste het mee en maakte hem zo bij het knoopje open zoals een mens dat ook zou doen. Wat een geweldige binnenkomer! We deden voor de zekerheid maar onze tassen op slot met de slotjes die we mee hadden genomen, zodat ze die niet open konden maken en er iets uit konden pakken. Je ziet dat de aapjes hier al zo aan de mensen gewend zijn, je kunt ze zelfs aaien en ze pakken het eten of drinken zo uit je hand. Zelfs een seven-up flesje is niet veilig hier, ze klokken het zo met twee handen achterover. Geweldig. We hebben het geprobeerd te fotograferen, en het staat ook op de filmpjes. Hier gaan we nog vaak aan terugdenken.

De excursie was om 11.00 uur afgelopen, waarna we zijn gaan lunchen bij een strandtentje en daar hebben we de rest van de middag lekker gezeten met een boekje en Chang biertje.

Donderdag 2 februari - Koh Phi Phi

Vanmorgen werd ik ziek wakker, en kreeg ik begin van de middag ook koorts. We zouden vandaag met de boot naar het eiland Koh Lanta gaan om daar nog een aantal dagen te verblijven voor we weer aan de terugreis zouden gaan beginnen. Helaas, dit moest in ieder geval 1 dag uitgesteld worden, want zo ging ik niet die boot op.

Rens heeft het hotel dat we geboekt hadden op Koh Lanta geannuleerd, heeft geregeld dat we nog een nacht in dit hotel konden blijven en dat de bootticket omgeboekt kon worden naar een andere dag. Alles is geregeld, wat is het toch een schatje hè?

Veel slapen, veel fruit eten en goed drinken. Dan zal het morgen hopelijk weer over zijn.

Vrijdag 3 februari - Koh Phi Phi/Koh Lanta

Yes, ik had vanmorgen geen koorts meer. We konden verder. Om 11.30 uur de boot richting Koh Lanta. We moesten helaas een ander hotel uitzoeken omdat het hotel waar we naartoe hadden willen gaan al volgeboekt zat voor komende drie dagen. We kozen voor Banana Beach Resort, waar we na de boottrip door een scooter tuk-tuk naar toe werden gebracht. Scooter tuk-tuk, ik zie jullie denken, waar heb je het over? Dat is een scooter waar aan de zijkant een karretje vast zit als een soort zijspan. Dat karretje is overdekt en heeft twee bankjes waar we op konden zitten en onze tassen kwijt konden. Wat een bijzonder vervoersmiddel, maar ondenkbaar uit Thailand.

Het resort heeft een heerlijk zwembad, en vanuit het zwembad loop je zo het strand op of het restaurantje binnen. Of nou ja, restaurantje.. Je kunt er eten en er staan tafels en stoelen, maar het ziet er meer uit als een soort strandbarretje waarvan de helft overdekt is met een rieten dak en de andere helft op het strand staat en waar lampionnen in de bomen boven hangen. In de avond ziet dit er heel schattig uit, en hebben hier daarom ook lekker gegeten vanavond. Morgen zullen we wel weer in de buurt rond gaan kijken wat er allemaal te zien en te doen is.

En oh ja, de zonsondergang is hier zo mooi te zien vanaf het strand. De lucht kleurt grotendeels oranje als de zon bijna onder is. Dit moet vastgelegd worden met de camera! Die moeten we morgen dan maar meenemen..

Nog drie nachtjes in dit hotel en dan vliegen we terug naar Bangkok. Daar verblijven we twee nachten en vliegen dan terug naar Nederland. Nu komt het einde wel heel dichtbij hoor. Reden om nog even keihard te genieten hier!

Tot blogse!

Groetjes,

Rens & Dominique